Μπορεί να μην αναγνωρίσετε αμέσως το όνομα Weihenstephan, αλλά έχει μια από τις πιο ιστορικές πορείες της μπύρας ανά τους αιώνες και ήταν υπεύθυνη για μερικά από τα πιο σημαντικά ορόσημα στην ιστορία της ζυθοποιίας.
Τώρα, πριν ξεκινήσουμε αυτήν την αναδρομή, ας επισημάνουμε, ενώ είναι απίστευτα δύσκολο να επιβεβαιωθούν όλες αυτές οι μαρτυρίες με το πέρασμα του χρόνου, οπότε ως επί το πλείστον αυτή είναι η συμφωνημένη ιστορία της Weihenstephan. Αν και υπάρχει κάποια σύγκρουση σχετικά με τις ακριβείς ημερομηνίες, για πλαστά έγγραφα κ.λπ. δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που να αμφισβητούν τους παρακάτω ισχυρισμούς. Αυτό σημαίνει ότι από όσο καλύτερα θυμάται η ανθρωπότητα, η Weihenstephan είναι η παλαιότερη ζυθοποιία που εξακολουθεί να λειτουργεί και σήμερα.
Τώρα, ας ξεκινήσουμε από την αρχή:
Η ζυθοποιία Weihenstephan μπορεί να βρει τις ρίζες της στο έτος 724. Αυτή ήταν η χρονιά που ο Άγιος Κορμπινιανός (St. Corbinian) συγκέντρωσε δώδεκα συντρόφους και ίδρυσε ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων στην κορυφή του λόφου Nährberg στο Freising. Αυτό το μοναστήρι ήταν η εκκίνηση του ζυθοποιείου, καθώς οι μοναχοί άρχισαν να ζυθοποιούν μέσα στα τείχη του μοναστηριού σχεδόν από την αρχή. Πώς το ξέρουμε αυτό; Από το 768 υπάρχουν ιστορικά αρχεία που δείχνουν ότι ένας αγρότης λυκίσκου της περιοχής έδινε το ένα δέκατο της παραγωγής του λυκίσκου στο μοναστήρι που το χρησιμοποιούσαν για την παραγωγή μπύρας.
Η Weihenstephan δεν θεωρήθηκε επίσημα ζυθοποιία παρά σχεδόν τριακόσια χρόνια αργότερα, όταν το 1040, ο ηγούμενος Arnold έλαβε το έγγραφο δικαίωμα να παρασκευάζει και να πουλά μπύρα από τον Otto I, τον επίσκοπο του Freising. Αυτό είναι το επίμαχο πλαστό έγγραφο που αναφέραμε στην αρχή, μερικοί πιστεύουν ότι αυτό ήταν μια πλαστογραφία.
Η πορεία της Weihenstephan όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν ομαλή, στην πραγματικότητα η ζυθοποιία αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα. Μεταξύ 1085 και 1463 το μοναστήρι κάηκε τέσσερις φορές, και κάθε φορά έπρεπε να ξαναχτιστεί από τη αρχή. Αντιμετώπισε επίσης διάφορους λιμούς, αρκετούς πολέμους και έναν μεγάλο σεισμό.
Ένα σημαντικό ορόσημο για τη ζυθοποιία ήρθε το 1516, όταν ανακοινώθηκε ο βαυαρικός νόμος περί καθαρότητας. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο βαυαρικός νόμος περί καθαρότητας σχεδιάστηκε για να διασφαλίσει ότι όλη η παραγωγή μπύρας τηρεί αυστηρά πρότυπα. Ο νόμος λέει ότι μόνο νερό, κριθάρι και λυκίσκος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή μπύρας. Η μαγιά προστέθηκε στη συνέχεια στη λίστα επειδή δεν είχαν ανακαλύψει ακόμη τον παράγοντα ζύμωσης που είναι απαραίτητος για την παραγωγή μπύρας. Πού έγινε αυτή η διακήρυξη ορόσημο;
Στα σκαλιά της Weihenstephan φυσικά από τον δούκα της Βαυαρίας, Wilhelm the IV.
Αν αυτό δεν ήταν αρκετό για να εδραιώσει τη Weihenstephan ως ιστορικό ορόσημο, αρκετές δεκαετίες αργότερα, το κράτος προέβη σε μια κίνηση που θα εξύψωνε τη σημασία της Weihenstephan στην ιστορία της ζυθοποιίας μέχρι σήμερα. Το 1852 μετέφερε την Κεντρική Γεωργική Σχολή από το Schloßheim στη Weihenstephan και μαζί της και τους μαθητές ζυθοποιίας της σχολής. Το ίδρυμα τελικά ενσωματώθηκε στο TU-München το 1930 και ήταν από τότε μια από τις πιο σημαντικές σχολές ζυθοποιίας.
Σήμερα η Weihenstephan είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς μπύρας σίτου της Γερμανίας. Η παραδοσιακή, αφιλτράριστη μορφή της (hefeweisen) μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε όλο τον κόσμο και παρά την ευρεία διανομή παραμένει ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του κλασικού στυλ hefeweisen. Η Weihenstephan έχει μια συλλογή με περισσότερες από δώδεκα κλασικά στυλ, όπως Dunkel, Festbier, Kellerbier και Helles lager.
Ενώ το μοναστήρι μπορεί να μην υπάρχει εδώ και καιρό, το ζυθοποιείο παραμένει ένα σημαντικό ορόσημο για την πόλη του Freising σήμερα. Εάν έχετε ποτέ την ευκαιρία να ταξιδέψετε στη Γερμανία και θέλετε να δείτε μια από τις πιο σημαντικές τοποθεσίες για την παρασκευή μπύρας στη σύγχρονη ιστορία μας, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να ξεκινήσετε από τη Weihenstephan.
ΠΗΓΗ: Διαδίκτυο
Σχόλια 0