Τιραμισού, μια γλυκιά ιταλική ιστορία!

Το Τιραμισού είναι ένα γλυκό διαδεδομένο σε όλη την Ιταλία. Είναι ένα γλυκό που τρώγεται με κουτάλι έχοντας μια βάση από μπισκότα σαβαγιάρ (ή άλλα μπισκότα που τρίβονται εύκολα ) βρεγμένα με καφέ και καλύπτονται με κρέμα από μασκαρπόνε, αυγά και ζάχαρη. Σε ορισμένες παραλλαγές, η κρέμα είναι επίσης αρωματισμένη με λικέρ.

Θρύλος ή Μύθος:

17ος αιώνας – Ένα επιδόρπιο παρόμοιο με το τιραμισού δημιουργήθηκε στη Σιένα, στην ιταλική επαρχία της Τοσκάνης. Αφορμή ήταν μια επίσκεψη του Μεγάλου Δούκα Cosimo de’ Medici III (1642-1723), προς τιμήν του οποίου το παρασκεύασμα ονομάστηκε zuppa del duca (η «σούπα του δούκα»). Έφερε τη συνταγή πίσω μαζί του στη Φλωρεντία. Τον 19ο αιώνα, το τιραμισού έγινε εξαιρετικά δημοφιλές στους Άγγλους διανοούμενους και καλλιτέχνες που ζούσαν στη Φλωρεντία. Το επιδόρπιο έφτασε στην Αγγλία, όπου η δημοτικότητά του αυξήθηκε.

Στο The Timeless Art of Italian Cuisine – Centuries of Scrumptious Dining της Anna Maria Volpi, αναφέρει τα εξής από την έρευνά της για την ιστορία του τιραμισού:

«Στην συνέχεια της έρευνά μου, η παλαιότερη συνταγή που μπόρεσα να βρω ήταν στο βιβλίο του Giovanni Capnist, I Dolci del Veneto (Τα επιδόρπια του Βένετο). Η πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε το 1983 και έχει μια κλασική συνταγή για το Τιραμισού. Πρόσφατη συνταγή με άπειρες παραλλαγές από την πόλη του Τρεβίζο, λέει ο Capnist, ανακάλυψη εστιατορίων που βασίζεται περισσότερο στις οικογενειακές παραδόσεις.

Αλλά η τελευταία λέξη για την προέλευση του Τιραμισού είναι από το βιβλίο του Fernando e Tina Raris, La Marca Gastronomica που εκδόθηκε το 1998, ένα βιβλίο εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στην κουζίνα από την πόλη του Τρεβίζο. Ο συγγραφέας αναφέρει τι έγραψε ο Giuseppe Maffioli σε ένα άρθρο το 1981: Το Τιραμισού γεννήθηκε πρόσφατα, μόλις πριν από 10 χρόνια στην πόλη του Τρεβίζο. Προτάθηκε για πρώτη φορά στο εστιατόριο Le Beccherie. Το επιδόρπιο και το όνομά του έγιναν αμέσως εξαιρετικά δημοφιλή, και αυτό το κέικ και το όνομα αντιγράφηκαν από πολλά εστιατόρια πρώτα στο Τρεβίζο και μετά σε όλη την Ιταλία. Ακόμα και σήμερα το εστιατόριο Le Beccherie φτιάχνει το γλυκό με την κλασική συνταγή: ladyfingers εμποτισμένα με πικρό δυνατό καφέ εσπρέσο, κρέμα mascarpone-zabaglione και πικρή σκόνη κακάο. Η Alba και ο Ado Campeol, οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου λυπούνται που δεν κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το όνομα και τη συνταγή, ειδικά για να αποφύγουν όλες τις εικασίες σχετικά με την προέλευση αυτού του κέικ και τη διάδοση τόσων πολλών συνταγών που δεν έχουν καμία σχέση με το πρωτότυπο Τιραμισού.”

Ο ερευνητής Pietro Mascioni εντοπίζει το επιδόρπιο πίσω στη δεκαετία του 1960, σε μια πόλη στην περιοχή της Τοσκάνης, το Τρεβίζο:

«Γεννήθηκε πρόσφατα, τουλάχιστον πριν από δύο δεκαετίες, στην πόλη του Τρεβίζο, ένα επιδόρπιο που ονομάζεται Τιραμισού, το οποίο φτιάχτηκε για πρώτη φορά σε ένα εστιατόριο, το Alle Beccherie, από έναν ζαχαροπλάστη που ονομάζεται Loly Linguanotto. Η ιστορία είναι πολύ αξιόπιστη, είπε ο Mascioni, ο οποίος ταξίδεψε στο Τρεβίζο για να μιλήσει με τους Campeols το περασμένο φθινόπωρο. Εκεί, η Alba Campeol είπε στον Mascioni ότι πήρε την ιδέα για το επιδόρπιο μετά τη γέννηση ενός από τα παιδιά της. Ήταν πολύ αδύναμη στο κρεβάτι και η πεθερά της της έφερε ένα zabaglione, καρφωμένο με καφέ για να της δώσει ενέργεια.

Υπάρχουν κι άλλες εκδοχές για τη γέννηση του Τιραμισού, άλλες στερούνται έμπιστων πηγών άλλες έχουν καταρριφθεί και άλλες που προβάλουν με δυνατά επιχειρήματα, ένα είναι σίγουρο, το Τιραμισού ήρθε για να μας κάνει τη ζωή πιο …ΓΛΥΚΙΑ!